Thursday, June 29, 2006
مریم رجوی در مقاله اي كه امروز در فيگارو به چاپ رسيد نوشت: نه، ايرانيها بمب هسته يي نمي خواهند
جامعه جهاني فاقد يك استراتژي روشن است. به جاي ادامه شيوه هاي مذاكراتي صد بار شكست خورده, بايد واقعيت را بپذيرد. جامعه بين الملي بايستي بين جنگ و تغيير دموكراتيك در ايران انتخاب كند. اين تغيير تنها راه جلوگيري از دستيابي ملاها به بمب هسته اي و جلوگيري از جنگ است.
تغيير دموكراتيك در ايران تنها راه جلوگيري از دستيابي ملاها به بمب هسته اي است
براي مشاهده متن اصلي اينجا را كليك كنيد
جامعه جهاني فاقد يك استراتژي روشن است. به جاي ادامه شيوه هاي مذاكراتي صد بار شكست خورده, بايد واقعيت را بپذيرد. جامعه بين الملي بايستي بين جنگ و تغيير دموكراتيك در ايران انتخاب كند. اين تغيير تنها راه جلوگيري از دستيابي ملاها به بمب هسته اي و جلوگيري از جنگ است.
تغيير دموكراتيك در ايران تنها راه جلوگيري از دستيابي ملاها به بمب هسته اي است
براي مشاهده متن اصلي اينجا را كليك كنيد
روزنامه فيگارو 8تير85, از مريم رجوي ـ رئيس جمهور برگزيده شوراي ملي مقاومت ايران (CNRI)يك سال بعد از روي كار آمدن احمدي نژاد, جهان با سرعت عجيب وقايع روبرو شده است.از يكسو رژيم ايران بردستيابي به سلاح اتمي وتسلط برعراق تاكيد مي كند و ازسوي ديگرنارضايتي درداخل هرچه بيشترمي شود.در ماه مه, اهالي شهرهاي اصلي چهار استان شمال غرب با اكثريت آذري دست به شورش زدند.درنقده دهها نفر كشته شدند.تظاهرات 300هزار نفره شهر تبريز را در بر گرفت. همزمان موجي اعتراضات دانشجويي در كل كشور جريان يافت.در جريان اعتصاب رانندگان اتوبوس در تهران در ماه مارس, بيش از 1000 نفر دستگير شدند.زبان بعضي از دستگير شده را بريدند.در جنوب غرب كشور, در اهواز, تظاهر كنندگان دستگير شدند و بطور علني به دار آويخته شدند.در جنوب شرق كشور در مقابل نا آرامي ها, رژيم چند روستا را از طريق بمباران صاف كرد.از ابتداي روي كار آمدن احمدي نژاد, 4000 جنبش اعتراضي در ايران رخ داده است.پيام اين اعتراضات از جمله تظاهرات زنان در هشت مارس و 12 ژوئن, يك چيز بيشتر نيست: مردم ايران خواهان تغيير هستند و حاضرند قيمت اين تغيير را بپردازند.از سوي ديگر رژيم با بهره برداري از وضعيت در عراق بيشترين نفوذ را دراين كشوركرده و آنرا سكوي پرشي براي تسلط به منطقه كرده و براي دسترسي به بمب هسته اي تلاش كرد.بر خلاف ادعاي رسمي رژيم, وجود يك خيزش ملي در دفاع از هسته اي يك دروغ بزرگ است. ايرانيها فريب نمي خورند. يك نظر سنجي محرمانه رژيم ميگويد كه 69% مردم برنامه هسته اي را خلاف منافع ملي خود ميدانند.ايرانيان كه ميدانند اولين قربانيان تحكيم اين ديكتاتوري زير سايه بمب اتمي هستند.در جريان تظاهرات اول ماه مه, كارگران برنامه هسته اي رژيم را رد كردند و بجايش خواستار امنيت شغلي شدند.دانشجويان دانشگاه پلي تكنيك تهران خطاب به سردمداران رژيم شعار ميدادند «انرژي هسته اي را رها كن, فكري به حال ما كن».ابعاد بحران امروز فراتر از اين است كه كشوري هسته اي بشود يا نشود.صورت مسئله اين است كه آيا ديكتاتوري مذهبي كه مردمش را سركوب ميكند و ميخواهد يك امپراطوري بنيادگرايي ايجاد كند ميتواند بمب هسته اي داشته باشد يا نه.در حالي كه مردم ايران هر روز با تظاهراتشان نشان مي دهند كه براي تغيير آمادگي دارند, غرب ترجيح مي دهد كه بازهم به اين رژيم مشوق بدهد و براي مقاومت مانع ايجاد كند.يادآوري كنيم كه در قلب سياست امتياز به ملاها, زدن برچسب تروريستي به سازمان مجاهدين خلق اصلي ترين نيروي اپوزيسيون قرار دارد.حال, در مقابل اين وضعيت بعضي ها صحبت از دخالت نظامي خارجي مي كنند.نبايستي به درد و رنج مردم ايران اضافه كرد.ما مخالف چنين دخالت نظامي هستيم.اما نبايد در تله ملاها افتاد.به بهانه جلوگيري از جنگ, بعضي كشورها امتيازات بيشتري به رژيم مي دهند.اين ملاها را به بمب و جهان را به جنگ نزديك تر مي كند.مذاكرات مستقيم آمريكا با رژيم اگر هم شكل بگيرد به هيچ جايي نخواهد رسيد و سرنوشتي بهتر از مذاكرات تروييكاي اروپا با رژيم نخواهد داشت و به شكست منجر خواهد شد.هر چند كه مذاكره با آمريكا با توجه به مواضع و بحرانهاي رژيم, شانس كمي براي شروع آن وجود دارد.سياست استمالت از ملاها كه در زمان رفسنجاني و خاتمي كشست خورد، با احمدينژاد يك فاجعه ببار خواهد آورد.جلوي جنگ را نمي شود با يك سياست مماشات گرفت.در حالي كه رژيم بطور وحشيانه خواسته هاي مردم را سركوب مي كند، ملايان با سوء استفاده از وضعيت كنوني عراق, از احساسات مشروع ضد جنگ افكار عمومي و انجمنهاي صلح طلب سوء استفاده ميكنند تا آنها را به جبهه خود بكشاند.محدود شدن به شعار «نه به جنگ» بدون ارائه آلترناتيو همان چيزي است كه ملاها مي خواهند.جامعه جهاني فاقد يك استراتژي روشن است. به جاي ادامه شيوه هاي مذاكراتي صد بار شكست خورده, بايد واقعيت را بپذيرد. جامعه بين الملي بايستي بين جنگ و تغيير دموكراتيك در ايران انتخاب كند. اين تغيير تنها راه جلوگيري از دستيابي ملاها به بمب هسته اي و جلوگيري از جنگ است. تغيير يك ضرورت غير قابل اجتناب و امري در دسترس است.تغيير دموكراتيك تنها توسط مردم ايران و مقاومت قابل دسترسي است. مقاومتي كه توان ايجاد آنرا دارد. نگراني شديدي كه مقاومت نزد ملاها بر مي انگيزد بهترين شاخص توانايي آن است.
تÛتر خبرÙا . Ø¨Ø±Ø§Û Ù Ø´Ø±ÙØ Ø®Ø¨Ø±Ø±ÙÛ ØªÛترÙا Ú©ÙÛÚ© Ú©ÙÛد
- اهداف جمهوری اسلامی برای استفاده تبلیغاتی از بازدا...
- دیوان عالی آمریکا رای داد دولت بوش برای محاکمه نظا...
- نامه برادر امير حسين موحدي، روزنامه نگار زندانی ب...
- در زمين لرزه قشم 10 تا 40 درصد دو روستاي قشم تخريب...
- وزير كشور : براي تجمع زنان در ميدان هفت تير ، كسي ...
- وزير امور خارجه روسيه : ما انتظار پاسخ رسمي و سريع...
- گروه 8 از ايران خواست تا چهارشنبه پاسخ خود به پيش...
- اعلامیه کمیته بین‌المللی نجات در ارتباط با حکم داد...
- اکبر گنجی از ایرانیان سراسر جهان خواست در صورت امت...
- ايران ضرب الاجل گروه هشت را نپذيرفتمنوچهر متکی وزي...